کمیته ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان بیان کرده است اگر نوزاد هر کدام از موارد زیر را داشته باشد در معرض خطر کم شنوایی است:
· سابقه خانوادگی کم شنوایی در والدین
· ازدواج فامیلی پدر و مادر نوزاد
· عفونت های حین بارداری مادر همچون توکسوپلاسموز، سیفلیس، ایدز، هپاتیت B، سیتومگالوویروس، هرپس، اوریون، سرخک، سرخجه و غیره
· ناهنجاری های سر و صورت همچون شکاف کام/لب، بدشکلی لاله گوش
· سندرم های مرتبط با کم شنوایی همچون: سندرم داون، سندرم اوشر، سندرم واردنبرگ، سندرم پندرد
· بستری شدن نوزاد در بخش مراقبت های ویژه بیشتر از 5 روز
· تولد زودرس نوزاد (زودتر از 37 هفته بدنیا بیاید)
· زردی بالای خون: معمولا زردی بالای 15 الی 20 خطر ناک است
· وزن کمتر از 1500 گرم در کودک
· اگر کودک تاخیر در گفتار داشته باشد یا کفتار کودک ناقص باشد
· عفونت های مکرر گوش
· ضربه به سر و شکستگی جمجمه
· در معرض صدای بلند به مدت طولانی
· مصرف داروهایی که برای گوش سمی هستند: مثل آنتی بیوتیک ها، داروهای قلب و کلیه، داروی مالاریا
چگونه می توان شنوایی نوزادان و کودکان را ارزیابی کرد:
در کودکان دو نوع تست وجود دارد که می توان به کمک آن از شنوایی نوزاد مطمئن شد:
تست OAE: تست حلزون گوش
در این تست عملکرد سلولهای مویی حلزون گوش به صورت کاملا اتوماتیک و دیجیتالی ثبت می شود. اگر حلزون گوش نرمال باشد در این تست امواج OAE دامنه بزرگی را نشان می دهند.
تست (ABR): تست ساقه مغز شنوایی
تست عصب شنوایی یک تست الکتروفیزیولوژیک است (مثل نوار مغز) که به کمک آن عصب گوش و مغز نوزاد را بررسی می کند. این تست از تست حلزون کامل تر است و به کمک آن میتوان از میزان دقیق کم شنوایی مطمئن شد.
تست Tympanometry:
با این تست نمی توان از میزان کم شنوایی نوزاد باخبر شویم اما اگر در تست حلزون و تست عصب گوشمشکلی دیده شود لازم است حتما تست تمپانومتری را انجام داد
با این تست می توان از وضعیت پرده گوش ، گوش میانی و شیپور استاش را بررسی می کند.
در این تست می توان پارگی پرده گوش، عفونت گوش، شکستگی و ثابت شدگی استخوانچه های گوش و عملکرد شیپور استاش را بررسی کرد.
مثلا گاهس نوزاد در تست حلزون و تست عصب گوشی کم شنوایی نشان می دهد اما وقتی تمپانومتری را انجام می دهیم متوجه می شویم کودک عفونت گوش دارد. حال بعد از درمان دارویی کودک شنواییش طبیعی می شود.
